عضو بارز اولین حس از حواس پنجگانه یعنی بینایی است. در زبان پهلوی هم این واژه به همین گونه به کار میرفتهاست.
انواع گوناگونی از اندامهای حساس به نور در موجودات زنده یافت میشود. سادهترین انواع چشمها تنها توان تشخیص وجود نور در پیرامون را دارند در صورتیکه چشمهای پیچیدهتر قادرند شکلها و رنگها را نیز از هم بازشناسند یا برخی حیوانات به طول موجهایی بیشتر از طول موج مرئی چشم انسان حساسند. در حشرات ما چشم مرکب داریم.
چشم انسان دارای اجزای پلک، مژه، مجرای اشکی، ملتحمه، صلبیه، قرنیه، مردمک، عنبیه، زجاجیه، عدسی، زلالیه، شبکیه و مشیمیه است.
لایه خارجی از دو قسمت صلبیه و قرنیه درست شده است، به طوری که پنج ششم عقبی آن صلبیه و یک ششم جلویی آن قرنیه را میسازد.
قسمتهای مختلف کره چشم انسان: ۱. زجاجیه (قسمت ژله مانند که به حفظ شکل چشم کمک میکند) ۲. حاشیه دندانهدار ۳. ماهیچه مژکی ۴. گردالکهای مژگانی ۵. مجرای اشلک ۶. مردمک ۷. جلویی ۸. قرنیه ۹. عنبیه ۱۰. عدسی بیرونی ۱۱. عدسی درونی ۱۲. زوائد مژگانی ۱۳. ملتحمه ۱۴. ماهیچه مایل زیرین ۱۵. ماهیچه راست زیرین ۱۶. ماهیچه راست میانی ۱۷. شبکیه ۱۸. صفحه بینایی ۱۹. سختشامه ۲۰. سرخرگ مرکزی شبکیه ۲۱. سیاهرگ مرکزی شبکیه ۲۲. عصب بینایی ۲۳. سیاهرگ حلقوی ۲۴. غلاف پیازی ۲۵. لکه زرد ۲۶. گودی مرکزی ۲۷. صلبیه ۲۸. مشیمیه ۲۹. ماهیچه راست بالایی ۳۰. شبکیه
علاوه بر این قسمتها میتوان گفت رنگ چشم به ملانین در داخل چشم مربوط است. اگر تعداد ملانینها کم باشد رنگ چشم روشن و اگر زیاد باشد رنگ چشم تیره میشود.
محتویات
فراوانی پوشش رستنی های چنگلی ، اقلیم مرطوب و زمستان های ملایم و بر آمدگی کوه ها و … موجب گوناگونی جانوران در منطقه شده است .این منطقه از نظر کلی یکی از قسمت هایی است که از حیث جغرافیایی حیوانی انواع بیشتر دارد . حیوانات آن در اغلب انواع مشترک با قفقاز می باشد مانند: گنجشک طوق دار ، سیره توکای سیاه و گنجشک سیاه و دارکوب .
پستانداران عمده عبارت اند از : گربه ی کوهی ، شغال ، گرگ ، گربه ی جنگلی ، و نی زاری ، حشره خواران عمده ، موش کور موش زمینی ، و جوندگان عمده موش صحرایی ، موش جنگلی ، خار پشت و …
دوزیستان عمده عبارت اند از : غوک سبز درختی ، و غوک آناتولی و وزغ های سبز و معمولی و سمندر شانه دار . از خزندگان زهری عمده ، مارهای استپی و قفقازی افعی شاخ دار است که در جنگل های طالش و شوروی سابق نیز دیده می شود .
از حشرات عمده به مقدار زیاد زنجره است که از آنها جنگل ها و باغ ها خمیشه مملو است پشه های ریز و درشت و کولکس و ش تاب و غیره .
وی یگانه فرزند امام عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان است. امام زمان حضرت مهدی (عج) در سحرگاه نیمه شعبان 255 ق در سامرّا چشم به جهان گشود و پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر، و مادر بزرگوارشان نرجس خاتون، در سال 260 ق به دنبال شهادت حضرت عسکری علیه السلام ـ همچون حضرت عیسی علیه السلام و حضرت یحیی علیه السلام که در سنین کودکی عهده دار نبوّت شده بودند ـ در پنج سالگی منصب امامت شیعیان را عهده دار شدند. آن بزرگوار پس از سپری شدن دوران غیبت با تشکیل حکومت عدل جهانی احکام الهی را در سرتاسر زمین حاکمیت خواهد بخشید.
آخرین امام شیعیان در پانزدهم ماه شعبان 255 ق، علی رغم مراقبت های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری علیه السلام چشم به جهان گشودند. تولد مخفیانه آن حضرت بی شباهت به تولد حضرت موسی علیه السلام و حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام نیست. همان گونه که این دو پیامبر بزرگ الهی تحت شدیدترین تدابیر امنیتی فرعونیان و نمرودیان به اراده خداوند و به سلامت در کنار کاخ فرعون و نمرود متولّد شدند، حضرت مهدی(عج) نیز در حالی که جاسوسان و مأموران خلیفه عباسی تمام وقایع خانه امام یازدهم علیه السلام را زیر نظر داشتند، در کمال امنیت و بدون آن که دشمنان بویی ببرند، در سحرگاه روز جمعه نیمه شعبان قدم به جهان هستی گذاشتند.
سال چهارفصل دارد،به اسم های بهار،تابستان،پاییز و دراخرزمستان،فصل سرما و برف و باران.
زمستان همیشه حامل برف و باران و سرما بوده است وهمیشه خواهدبود.فصلی که خیلی از مردم ان را به خواب طبیعت تعبیر می کنند.
فصلی که روح ازبدن طبیعت خارج می شودوبه
خواب موضعی می رودتا که نوروز و بهار فره برسد ودوباره طبیعت نفسی تازه
بکشدودباره زیبایی های خودرا به نمایش برساند.
زمستان فصلی است که ابرهای سیاه،اسمان را
می پوشاندوازان هابرف های سفید همچون مرواریدبه زمین می نشیندو زمین را
سپیدپوش می کند.گویی طبیعت لباس سپیدی پوشیده تا خودرا برای روز
عیدوبهاراماده کندوجشن و پایکوبی به راه کندباامدن زمستان و باران زمین از
اب و برکت خداوندسیراب می شودو درختان و زمین کم کم از بستر و ارامگاه خود
بیرون می اید گویی که دوباره متولدشده اند.فصل زمستان همچون همه ی فصل ها
سه ماه دارد به نام های دی و بهمن واسفند.