• آلودگی هوا به مواد شیمیایی و فیزیکی و زیستی گفته می‌شود که ویژگی‌های طبیعی آتمسفر را تغییر میدهند.
•
اولین آلاینده‌های هوا احتمالاً دارای منشأ طبیعی بوده‌اند. دود، بخار
بدبو، خاکستر و گازهای متصاعد شده از آتشفشانها و آتش سوزی جنگلها، گرد و
غبار ناشی از توفانها در نواحی خشک، در نواحی کم ارتفاع مرطوب و مه‌های
رقیق شامل ذرات حاصل از درختهای کاج و صنوبر در نواحی کوهستانی، پیش از
آنکه مشکلات مربوط به سلامت انسان‌ها و مشکلات ناشی از فعالیتهای انسانی
محسوس باشند، کلا جزئی از محیط زیست ما به شمار می‌رفته‌اند. به استثنای
موارد حاد، نظیر فوران آتشفشان.
• آلودگیهای ناشی از منابع طبیعی معمولاً ایجاد چنان مشکلات جدی برای
حیات جانوران و یا اموال انسان‌ها نمی‌کنند. در حالی که فعالیتهای انسانی
ایجاد چنان مشکلاتی از نظر آلودگی می‌نمایند که بیم آن می‌رود بخش‌هایی از
اتمسفر زمین تبدیل به محیطی مضر برای سلامت انسان‌ها گردد.
• –۲۱۷٫۲۱۹٫۱۱۸٫۱۳۲ ۲۰:۰۵, ۱۶ آوریل ۲۰۰۷ (UTC)==تاریخچه آلودگی==
•
دود یکی از قدیمیترین آلاینده‌های هوا است که برای سلامت بشر مضر است.
زمانی که دود ناشی از آتش حاصله از سوختن چوب توسط ساکنین اولیه غارها جای
خود را به دود ناشی از کوره‌های زغال سوز در شهرهای پر جمعیت داد، آلودگی
هوا، بقدری افزایش یافت که زنگ خظر برای برخی از ساکنان آن شهرها وجود به
صدا در آمد. در سال ۶۱ بعد از میلاد سنکا (Seneca)
فیلسوف رومی از هوای روم به‌عنوان هوای سنگین و از دودکشهای هود با
عنوان تولید کننده بوی بد نام برد. در سال ۱۲۷۳ میلادی ادوارد اول پادشاه
انگلستان می‌گوید هوای لندن به حدی با دود و مه آلوده و آزار دهنده است که
از سوختن زغال سنگ دریایی جلوگیری خواهد کرد.
• علی‌رغم هشدار پادشاه
مذکور، نابودی گسترده جنگلها، چوب را تبدیل به یک کالای کمیاب نمود و
ساکنان لندن را وادار ساخت تا بجای کم کردن مصرف زغال سنگ به میزان بیشتری
از آن استفاده کنند. تا سال ۱۶۶۱ میلادی یعنی بیش از یک قرن بعد، تغییر
قابل ملاحظه‌ای در آلودگی
هوا بوجود نیامد. چاره جویی و پیشنهادات عبارت بودند از برچیدن تمامی
کارخانه‌های دودزا از شهر لندن و بوجود آمدن کمربند سبز در اطراف شهر و
بالاخره این چاره جوییها کارساز شد
• مشکلات آلودگی هوا